W wieku siedmiu lat nie jest łatwo podjąć decyzję, która może odmienić nas i ukształtować w przyszłości nasz światopogląd.

     Gdy należało wybrać szkołę i klasę, moja mama zdecydowała zapisać mnie do klasy integracyjnej. Chciała, abym miała styczność z osobami, które w większym lub mniejszym stopniu odbiegają od przyjętych norm, zmagają się ze szkolnymi słabościami oraz wadami. Przebywając w tym środowisku z biegiem czasu zrozumiałam, że każdy z nas jest wyjątkowy, niepowtarzalny i zasługuje na zrozumienie i akceptację.

     Każdego dnia uczyłam się empatii oraz wyrozumiałości wobec innych. Niektóre momenty były trudne, ponieważ musiałam radzić sobie z nieprzewidywalnym zachowaniem innych dzieci z klasy. Nauczyłam się, że nikt nie jest doskonały. Każdy z nas powinien pracować nad sobą i swoimi ułomnościami. Wszyscy potrzebujemy tolerancji i akceptacji, aby czuć się dobrze.

     Dla mnie w dalszym ciągu obcowanie z rówieśnikami jest lekcją tolerancji, wyrozumiałości i cierpliwości wobec zachowań, które kiedyś były mi obce, nieznane. Teraz potrafię w odpowiedni sposób reagować i zachować się adekwatnie do zaistniałej sytuacji.

    Dzięki decyzji mojej mamy teraz jestem bardziej świadoma i mądrzejsza. Doświadczenia, które zdobyłam przez te lata, nauczyły mnie, jak ważna jest tolerancja i akceptacja wobec innych osób, ale również wobec samej siebie.

     To była dla mnie prawdziwa lekcja tolerancji, która trwa do dziś.

Joanna Jezierska, kl.7d